We kregen opdracht van Karin Kiene om voor de 2e periode van serieelbeeld 3 filmpjes te maken waarin je met eten een verhaal zou verbeelden. Het eten moest echt los komen van wat het normaal is. Ik kwam op het onderwerp "dansen". Ik wilde ook graag de "vleesmarkt"- sfeer die vaak heerst op dansscholen (zo ook bij mij op stijldansles) weergeven. Ik heb er als niet-echt-mager-persoon vaak last van. Ik heb het gevoel te moeten concureren met al die dunne meiden.
Mijn eerste filmpje is een 2D stop-motion filmpje met chocolade saus. 2D animatie vind ik erg mooi en leuk om te doen, het vereisd alleen wel veel arbeid en veel tijd!
In mijn 2e filmpje heb wilde ik experimenteren door het in 3D te maken i.p.v. 2D. Ik wilde het thema "vleesmarkt" een sterkere betekenis geven. Ik wilde het zinnetje "bij mij op dansles zitten soms best leuke jongens" een sarcastisch tintje geven. Karin gaf me eigelijk dit idee door te zeggen"dat ze me niet geloofde dat er leuke jongens op dansles konden zitten "want in mijn tijd...."
Karin vond dat ik teveel "hunks" had gebruikt in de 1e versie. Toch had ik juist de bedoeling om dit zo te overdrijven. Op Karin kwam dit dus niet helemaal over. Ze vond dat ik dan ook lelijke jongens er tussen moest gooien.
De versie met de lelijke jongens was tijdens de presentatie ook geen succes. Toch probeerde ik het element van overdrijven wel in mijn filmpje te houden. Dit zag ik juist als komisch element in mijn filmpje. Karin was het duidelijk niet met me eens en stelde de echte jongens van dansles of van school te fotograferen. dit leide tot een 3e versie. Zelf was ik niet helemaal zeker over het resultaat omdat ik vond dat het komische effect er wel uit was zonder het te overdrijven.. en na 3 keer een versie was het kipfilet-effect ook wel weg.
Voor mijn 3e filmpje heb ik een heel nieuw onderwerp gepakt. Na zoveel versies gemaakt te hebben over mijn vorige onderwerp was ik voor mijn gevoel wel aan nieuw onderwerp toe. Daarom koos ik ervoor om een ode aan Andy Warhol te maken. Het potret wat hij maakte van Marilyn Monroe heb ik nagmaakt met de soup die ik in het begin ook gebruikt heb om de beroemde Campbell's soup te immiteren.
Karin vond dat ik uiteindelijk mijn beeldtaal niet goed genoeg had gevonden. Ik had het toch allemaal nog te letterlijk genomen en het sprak niet genoeg. Ook omdat ik niet met het dansen was doorgegaan had ik volgens Karin mijn problematiek niet opgelost. omdat ik zo hard gewerkt had wilde Karin me geen onvoldoende geven. Ik moet in de volgende periode dus verder mijn zoektocht vervolgen naar het vinden van mijn eigen beeldtaal.
eindcjfer: 6
1 reacties:
jammer dat je niet door bent gegaan met dat dansen, de allereerste versie vond ik nog het beste moet ik eerlijk zeggen, ook al sta ik er erg mooi op bijde derde versie.
Heey meid je kan het allemaal hartstikke goed, nu nog een eigen stijl ontwikkelen
Een reactie posten